Zasiłek stały
Zasiłek stały przyznawany jest na podstawie art. 37 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej. Przeznaczony jest dla osób niezdolnych do pracy z tytułu wieku lub całkowicie niezdolnych do pracy.
Zasiłek stały przysługuje:
- pełnoletniej osobie samotnie gospodarującej niezdolnej do pracy z powodu wieku lub całkowicie niezdolnej do pracy, jeżeli jej dochód jest niższy od kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej;
- pełnoletniej osobie pozostającej w rodzinie niezdolnej do pracy z powodu wieku lub całkowicie niezdolnej do pracy, jeżeli jej dochód, jak również dochód na osobę w rodzinie są niższe od kryterium dochodowego na osobę w rodzinie.
Zasiłek stały ustala się w wysokości:
- w przypadku osoby samotnie gospodarującej – różnicy między kryterium dochodowym osoby samotnie gospodarującej wynoszącej 701 zł a dochodem tej osoby z tym, że kwota zasiłku nie może być wyższa niż 645 zł miesięcznie;
- w przypadku osoby w rodzinie – różnicy między kryterium dochodowym na osobę w rodzinie wynoszącym 528 zł, a dochodem na osobę w rodzinie.
Kwota zasiłku stałego nie może być niższa niż 30 zł miesięcznie.
Zasiłek stały nie przysługuje w przypadku zbiegu uprawnień do zasiłku stałego i renty socjalnej, świadczenia pielęgnacyjnego, specjalnego zasiłku opiekuńczego lub dodatku z tytułu samotnego wychowywania dziecka i utraty prawa do zasiłku dla bezrobotnych na skutek upływu ustawowego okresu jego pobierania lub zasiłku dla opiekuna;
Osobę przebywającą w domu pomocy społecznej lub ubiegającej się o przyjęcie do niego uznaje się za osobę samotnie gospodarującą, jeżeli przed przyjęciem do domu pomocy społecznej lub rozpoczęciem oczekiwania na miejsce w takim domu była uprawniona do zasiłku stałego.
W przypadku gdy strona nie posiada orzeczenia o stopniu niepełnosprawności lub decyzji o przyznaniu świadczenia ZUS z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, a złożyła wniosek o jego ustalenie. Zasiłek stały może zostać przyznany od dnia złożenia wniosku o zasiłek stały w przypadku:
- dołączenia do wniosku potwierdzenia złożenia wniosku o wydanie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności lub wniosku o przyznanie świadczenia ZUS z tytułu całkowitej niezdolności do pracy;
- spełnienia warunków określonych w art. 37 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, z wyłączeniem warunku całkowitej niezdolności do pracy – postępowanie zawiesza się do dnia doręczenia orzeczenia i przyznaje się zasiłek okresowy na zasadach określonych w art. 38;
- doręczenia orzeczenia o ustaleniu stopnia niepełnosprawności lub decyzji ZUS o przyznaniu świadczenia z tytułu całkowitej niezdolności do pracy w terminie 60 dni od dnia jego otrzymania (jeżeli zostanie doręczone po upływie 60 dni od jego otrzymania prawo do zasiłku ustala się począwszy od miesiąca, w którym dostarczono orzeczenie lub decyzję).
Osobom pobierającym zasiłek stały z pomocy społecznej, niepodlegającym obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu od dnia przyznania zasiłku stałego do dnia utraty prawa do zasiłku opłacana jest przez MOPR składka na ubezpieczenie zdrowotne określona w przepisach o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
Decyzję administracyjną o przyznaniu lub odmowie przyznania przyznania świadczenia, wydaje się po przeprowadzeniu rodzinnego wywiadu środowiskowego.
Wyjaśnienie następujących określeń:
- niezdolność do pracy z tytułu wieku – osiągnięcie wieku emerytalnego określonego w art. 24 ust. 1a i 1b oraz w art. 27 ust. 2 i 3;
- całkowita niezdolność do pracy – całkowitą niezdolność do pracy w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych albo zaliczenie do I i II grupy inwalidów lub legitymowanie się znacznym lub umiarkowanym stopniem niepełnosprawności w rozumieniu przepisów o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych.